Als iets moois eindigt voordat het begon
Loslaten is niet simpel, zeker niet als je iets hebt opgebouwd met liefde en toewijding. In deze persoonlijke blog deel ik mijn proces rond het annuleren van het Healing Festival — en hoe lichaamswerk, adem en acceptatie helpen om ruimte te maken voor wat mag komen.
De kunst van loslaten… of accepteren?
Loslaten klinkt vaak simpeler dan het is. Alsof je ergens gewoon even de grip op moet ontspannen en dan verder kunt. Maar wie ooit écht iets heeft moeten loslaten — een droom, een relatie, een project waar je ziel en zaligheid in zat — weet dat het veel dieper gaat dan dat. Loslaten is rauw. Onvoorspelbaar. En soms pijnlijk eerlijk.
Soms lijkt het alsof we iets actief moeten loslaten om verder te kunnen. Maar wat als het niet gaat om iets kwijt te raken, maar juist om het te aanvaarden?
Dat is precies het proces waar ik de afgelopen weken middenin zat.
We hebben met een geweldig team maandenlang gewerkt aan de organisatie van het Healing Festival 2025. We hadden een heldere droom, een locatie, een visie, een stichting opgericht – we stonden in vuur en vlam om iets moois neer te zetten. Maar soms loopt het leven anders. De kaartverkoop stokte, de locatiekosten waren torenhoog, en uiteindelijk moesten we de moeilijke beslissing nemen om het festival te annuleren.
Ik voelde me verdrietig, boos, teleurgesteld en zelfs machteloos. Alsof ik iets waardevols verloor dat nog niet eens begonnen was. En toch… juist in dit verlies diende zich een uitnodiging aan. Om te voelen wat er is. Om aanwezig te blijven bij het ongemak. Om niet weg te rennen van de pijn, maar er zachtjes bij te blijven ademen.
Loslaten vraagt geen harde actie, maar een zachte overgave. Geen wegduwen van emoties, maar het toelaten ervan. In mijn eigen lichaamswerk — in Rebalancing, Shiatsu en ademwerk — zie ik telkens weer hoe belangrijk het is om het lijf te betrekken bij dit proces. Ons hoofd wil vaak begrijpen, verklaren, oplossen. Maar het lichaam weet: hier is iets wat gevoeld wil worden
Boosheid mag er zijn. Verdriet ook. Teleurstelling, schaamte, opluchting zelfs. Alles wat zich aandient heeft bestaansrecht. In plaats van loslaten, oefende ik in accepteren. Aanwezig zijn bij wat er ís, in plaats van proberen ervan weg te bewegen. Dat is misschien wel de moeilijkste én meest helende vorm van loslaten: niet forceren, maar voelen. Niet negeren, maar erkennen. Accepteren is geen opgeven. Het is jezelf de kans geven om werkelijk te landen in wat waar is. En van daaruit ontstaat soms alsnog beweging, inzicht, groei. Niet omdat je iets wegduwt, maar juist omdat je iets volledig hebt gezien en doorvoeld.
Het Healing Festival gaat niet door. Dat doet pijn. Maar ik accepteer dat dit is wat er nu is. En in die acceptatie voel ik ook dankbaarheid. Voor het proces, voor de mensen, voor de moed om het te proberen. De inspiratie, de verbinding, de wens om mensen te raken en samen te brengen — dat blijft. En misschien is dát wel de kern van loslaten: niet iets kwijtraken, maar iets transformeren.
Via lichaamswerk — Rebalancing, Shiatsu & Ademwerk — weet ik hoe krachtig het is om via het lijf ruimte te maken voor wat zich aandient. Gevoelens die we willen wegduwen blijven vaak als spanning in het lichaam hangen. Pas als we erbij durven blijven, kunnen ze echt verzachten
Ik schrijf dit voor jou die misschien ook iets moet loslaten. Een plan, een verwachting, een stuk verleden. Weet: je hoeft het niet alleen te doen. Je lichaam is je bondgenoot. Adem erin, voel wat er leeft, laat je dragen.
Herken jij dit proces of ben je zelf iets aan het loslaten …accepteren?
In mijn sessies bij Apollo Gouda begeleid ik mensen om via adem, aanraking en lichaamsbewustzijn ruimte te maken voor emoties en thema’s zoals verlies, verandering of afscheid.
Boek via onderstaande link een vrijblijvend gesprek of direct een sessie als je steun kunt gebruiken bij jouw proces van loslaten of accepteren.
Vrijblijvende afspraak: https://apollogouda.nl/#afspraak
Je bent van harte welkom.